θηλαίος

-α, -ο [θηλή]

ανατ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη θηλή τού μαστού

2. φρ. α) «θηλαίος πόρος» — ουροφόρο σωληνάριο τού νεφρού που εκβάλλει στη νεφρική θηλή

β) «θηλαία άλως» — η κυκλοτερής μελάγχρους επιφάνεια γύρω από τη θηλή τού μαστού.